Da Laddazau

Ih han an wonderschena Gaarda,
aizaint mit lauder Ladda,
die Ladda herat uf, kurz voram Boda,
damit se et verfaulat ond vermoderat.Weil ih Brombeer zom pfligga han khet,
war ih neilich en maim Garda,
ond wia ih so zufällig durch dia Ladda gugge,
kommt oiner gloffa, als wär er meschugge.
Er kommt emmer näher, ih denk scho – nanu
Der kommt jo direkt uf mein Laddazau zua.

Dann war er am Zau, guckt nonder, guckt nuf,
ih stand ganz still ond dehk – jetzt paß uff
daß ih et blend worda be, des isch an Wonder,
grad vor mir läßt der Kerl no sei Hos nonder,
om sich dann langsam ond bedächtig zu bugga,
ond sich no a Mordsding aus em Kreiz raus zu drugga.

Doch eh der Sega kam von oba,
han ih mei Schibba onderm Zau naus g’schoba,
ih han no guggd ond s’lacha verbissa,
derweil hot der uff mei Schibba nuf g’schissa,
wia no der Schibbastiel sich hot halb boga,
do han ih no schnell mai Schibba wegzoga.

S’isch no komma wia ihs gedacht,
der Scheißer wollt gugga was er gemacht,
er dreht sich rom – ond duat Auga aufreißa,
er guggd ganz entgeistert wo isch denn mai Scheiße.
Er guggd z’erscht ens Gras odn noh en sain Schua,
des got doch et mit rechte Denger zua.

D Knui, dia werdet em schon ganz schwach,
er packt sich am Kopf ond no an da Arsch,
ond als er sich dobei da Fenger verschmiert,
no woiß er, do isch a Wonder passiert,
er kommt net mer aus dem Stauna ond Stutza,
vor Schreck vergißt er da Arsch zom putza,
er rafft sich uff ond rennt no fort,
voll Angst ond Graua vo dem oheimlicha Ort.

Ih konnt an dem Dag koine Brombeer me pfligga,
ih konnt mi vor Lacha net stregga, net bigga,
da ganza Dag han ih no glacht,
weil ih mit meiner Schibb a Wonder vollbracht.
Dem Kerl han ih no nochgruafa – Hab Dank
du ruhloser Kacker,
dia Schibb voll hot grad no gfehlt uff meim Acker.

A baar Dag späder, ben ih wieder en maim Garda,
do seh ih an maim Zau en enga Schadda,
ih gang no – ond be von de Sogga,
do duat der Scheißer scho wieder hogga.
Baß uff – denk ih – den will ih amol negga,
ond scho ben ih hender de Bromeerhegga.

Ih lauf schnell zom Stall, wo de Henna sitzad,
om mir aus em Nest a Oi z’stibitza,
no nemm ih mai Schibb ond schleich uff de Sogga –
z’ruck zom Zau, wo der Kacker duat hogga,
der suacht grad Papier om da Hentra z’putza,
ih denk -paß uff- dia Zeit muaßt nutza,
schnell han ih ehm, es isch et g’loga,
mit meiner Schibb dia Scheiße wegzoga,
ond des Oi leg ih ehm ganz leise ond sacht,
an dui Stell, wo er vorher sain Hauffa no g’macht.

S’isch komma – genau so wia ih mirs gedacht,
der Scheißer wollt gugga, was er gemacht,
er dreht sich rom – duat d’Auga aufreißa, ond denkt ganz entgaischtert –
do isch jo koi Scheiße,
des isch jo a Oi, wias d’Henna doch legat,
er kann es net fassa – doch duat er sich rega,
schnell mit dem Oi zu sainer Frau hoim zu Laufa,
ond schreit scho von weitem – Frau mir brauchst koine Oier me kaufa.

Ond no erklärt ers ihr klipp ond klar,
wia des beim Scheißa am Laddazau war,
sei Frau moint – des muascht erst mol beweisea
a’Mensch ko doch koine Oier scheißa,
do sagt der Mo – no guat, no schee,
beim nägschda Kagga, do wirschs scho sea,
doch muascht erscht warda bis morga,
denn heit kann ih des et nommol bsorga.

Am andra Dag, do wars no soweit –
Frau, ruft dr Mo, s’wird höchste Zeit,
komm schnell mit daim Huat ond halt en dronder,
sonst fallat dia Oier so hart uff da Boda nonder,
dia Frau kommt g’schbronga, so schnell se no koh,
er hoggt sich an Boda – ond fangt au scho o,
sei Arsch der duat kracha, wia a G’witter im Moi,
doch was dabei rauskommt, s’isch älles andare als a Oi

Sei Frau guggt en da Huat ond fang o zom flenna,
no duat se wia wild en da Stuba romrenna,
sui dritt ehm en da Hendra ond schreit voller Wuat,
mi hosch du beschissa ond au no main Huat.

Ih ko eich blos saga, denn ih muaß es jo wissa,
an main Laddazau hot der nemme nogschissa

Themen in diesem Beitrag:

Gedichte
WordPress Cookie Hinweis von Real Cookie Banner